Ο σύζυγος που μετείχε με βάση την οικονομική του δυνατότητα στα βάρη του γάμου με ποσό μικρότερο από τον άλλο, δικαιούται, αδιαφόρως ευπορίας ή απορίας του, διατροφή, εφόσον διέκοψε τη συμβίωση από εύλογη αιτία.
Ομοίως και όταν η διακοπή προήλθε από τον υπόχρεο διατροφής λόγω παραπτώματος του δικαιούχου, οπότε, αν αυτό συνιστά λόγο διαζυγίου, περιορίζεται η διατροφή στα απολύτως αναγκαία (ελαττωμένη διατροφή), κατόπιν ένστασης περιέχουσας το παράπτωμα και αντίστοιχο αίτημα. Προσδιορισμός διατροφής βάσει αναγκών του δικαιούχου υπό συνθήκες οικογενειακής ζωής, σε συνδυασμό με τις ανακύψασες από τη χωριστή διαβίωση.